هزینه بالاسری در تطویل مدت قرارداد
بحث برآورد هزینه بالاسری یا Overhead cost estimation یکی از چالش برانگیز ترین موضوعات در برآورد قیمت قراردادها و مناقصات فعالیت های پیمانکاری می باشد.
آنچه شاهدیم این است که در اکثر برآورد هزینه قراردادهای پیمانکاری که دارای تخمین اولیه خوب و حتی نسبتاً بالایی بوده و با لحاظ نمودن ضرایب تورمی و شیب افزایش قیمتهای آینده محاسبه شده اند با طولانی شدن مدت قرارداد به میزانی بیش از مدت اولیه قرارداد (بیشتر از 25 درصد زمان اولیه)، دچار خدشه شدیدی در وضعیت بالانس درآمد هزینه شده و از حالت سود آوری به ضرردهی می رسند.
در پاره ای موارد پیمانکاران با این تصوّر که هزینه تطویل مدت را با ضریب تعدیل جبران می کنند، این ضریب را از کارفرما طلب نموده و نسبت به ادامه کار اقدام می نمایند در حالیکه این ضریب در بهترین حالت پاسخگوی افزایش قیمت کالا و نیروی انسانی عملیاتی پروژه بوده و در این بین آنچه پنهان می ماند دو مسئله مهم است :
- عدم کسب درآمد اولیه متصوّر شده در زمان برآورد که بعلّت تطویل مدت از محل صورت وضعیتها حاصل نشده است.
- هزینه های بالاسری ثابت پروژه از قبیل ، نگهبان، آبدارچی، خودرو و . . . که در زمان برآورد ، بر اساس مدت اولیه محاسبه و به صورت هزینه در قیمتهای واحد اعلامی لحاظ شده و حالا با تطویل زمان در قیمتهای توافقی جدید ( قیمت اولیه * ضریب تعدیل ) لحاظ نمی گردند.